رسیده ها چه غریب و نچیده میافتند .

بزرگ بخشی استاد ملا محمد جوزانی پدر مرحوم استاد نورمحمد آذری بود که خدمات شایانی را برای اهالی روستای جوزان به انجام رسانید  استاد درسنین جوانی بعد از فوت همسرش جوزان را ترک و به همراه چند تن دیگر عازم ترکمنستان فعلی یا شوروی سابق میشود در آنجا یاران خود را ترک گفته و به مدت پانزده سال در نزد شخصی فرهیخته که از هنر بالایی در زمینه طبابت سنتی و موسیقی ترکمنی برخوردار بود ، مشغول به کار میشود و پس از پانزده سال بنا به گفته خودش که تمام فنون طب سنتی و سبک و سیاق نواختن ساز دوتار را فرا گرفته بود بعد از رحلت استادش شوروی سابق را ترک و عازم سرزمین مادری خود روستای جوزان می شود تا آنچه را که در زمان جلای وطن و در قربت فرا گرفته بوده به  مردم خود منتقل نموده و در خدمت همشهریانش قرار دهد  لذا مجددا در جوزان تجدید فراش کرده و با دختری بنام زهره خانم دختر مورد علاقه اش ازدواج می نماید که ثمره این ازدواج سه پسر و دو دختر بوده است که پسرانش بنامهای استاد نورمحمد ، طاهر و قربان بوده اند . که هر کدام از فرزندانش در زیر نظر پدر مقداری از علوم استاد را فرا گرفتند.

استادطاهر آذری پدر شهید آذری به روستای کوران کردیه نقل مکان کرده و در آنجا نیز دارفانی را وداع گفته و به دیار باقی شتافت و استاد قربان آذری نیز به شهرستان قوچان نقل مکان کرد و مدتی را در آن دیار به شغل شرافتمند آرایشگری در سرای امروزی پاساژ فعلی زیتون در شهر قوچان ، مشغول به خدمت به مردم بود و بدون داشتن فرزندی دارفانی را وداع نمود و اما فرزند دیگرش استاد نورمحمد آذری جوزان در روستای جوزان باقی ماند و خدمات شایانی را به مردم منطقه ازجمله روستاهای شیرزن آبجهان رهورد آسی بلاغ قره چه و.ارائه نمود به طوری که کمتر کسی در این مناطق از خدمات استاد بی بهره ماند و اکثر قریب به اتفاق مردم این روستاها استاد را میشناخته و به آن مرد بزرگ و بی ادعا احترام میگذاشتند.

استاد نور محمد آذری دارای چهار فرزند ذکور بنامان استاد علی محمد ، استاد محمد ، علیرضا و محمدرحیم بوده که علیرضا درهنگام دفاع از وطن در زمان جنگ تحمیلی به اسارت در آمد و مدت مدیدی را در اسارت بسر برد

فرزندان استاد ملامحمد جوزانی در کنار پدر دستی در هنر نوازندگی دوتار داشتند که متأسفانه بنا به دلایل نامعلومی نتوانستند تمام علوم و فنون پدر را فراگیرند و به قول بزرگان روستا هنر و علوم استاد چونان رازی بزرگ در سینه آنمرحوم باقی ماند و آنهمه استعداد با وی به زیر خاک رفت و اما دریغ و آه که راه بزرگ بخشی جوزان با آنهمه آوازه بی رهرو ماند .